علل لکههای سفید پوستی چیست؟
لکههای سفید پوستی اغلب هنگامی ایجاد میشوند که پروتئین یا سلولهای مرده در زیر سطح پوست گیر بیفتند. کاهش رنگ دانهها و بیرنگ شدن پوست از دلایل دیگر این مشکل است. لکههای سفید معمولاً خیلی جدی نیستند و مسئلهی مهمی ایجاد نمیکنند، اما ممکن است نشانهی برخی بیماریها باشند.
متن زیر را بخوانید تا بدانید آیا هر لک سفیدی نگران کننده است؟ و اینکه چه موقع باید به فکر درمان این لکها باشید. در ادامه، علت این لکها را نیز به شما توضیح میدهیم.
علل و علائم
لکههای سفید روی پوست بر اثر آفتاب (هیپوملانوز قطرهای)
این لکها، سفید رنگاند و در قسمتهایی از پوست ایجاد میشوند که رنگدانهی آن از بین رفته است. این لکها معمولاً علامتی ندارند. همچنین، حدود ۱ تا ۳ میلی متر قطر دارند و ممکن است ابتدا روی پا ظاهر شوند و سپس، در بازوها و قسمت فوقانی پشت و صورت دیده شوند.
محققان هنوز، علت ایجاد لکهای سفید ناشی از آفتاب را نمیدانند، اما احتمال دارد علت آن فقدان رنگدانهای پوستی به نام ملانین باشد. همچنین، به نظر میرسد که ارثی باشند. احتمال بروز آنها بعد از ۴۰ سالگی افزایش مییابد.
به هر حال، این لکههای سفید بی خطرند و درمان آنها فقط به دلایل زیبایی است. قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش میدهد، اما لکههای سفید خورشیدی به خودی خود نشانههای سرطان پوست نیستند.
کچلی تغییر دهندهی رنگ (تینهآ ورسیکالر یا پیتیریازیس ورسیکالر)
در بیماری «تینهآ ورسیکالر» قارچهای موجود در سطح پوست، بیش از حد رشد میکنند.
در این موارد، قارچ لکهای خشک، زبر، پوسته پوسته و خارش داری را ایجاد می کند که رنگ آن از پوست اطراف روشنتر یا تیره تر است. این لکها معمولاً آهسته رشد میکنند و اغلب به صورت دستهای در کنار هم قرار میگیرند.
گاهی اوقات، علائم تینهآ ورسیکالر فقط در مواردی قابل مشاهده است که پوست فرد برنزه باشد. این بیماری شایع است و علائم آن در محیطهای گرم و مرطوب بیشتر بروز میکند.
لک و پیس (ویتیلیگو)
در بیماری ویتیلیگو، سلولهای ایجاد کنندهی رنگ پوست از بین میروند. در نتیجه، لکههای سفید رنگ ظاهر میشوند.
محققان مطمئن نیستند چه عاملی سبب ایجاد لک و پیس میشود. احتمال دارد دلیل آن نوعی بیماری خود ایمنی باشد که طی آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول های سالم آسیب می رساند.
لکههای سفید در قسمتهایی از پوست ایجاد میشوند که در معرض آفتاب است. گاهی، این لکهها به آرامی گسترش مییابند و گاهی به سرعت پخش میشوند. به نظر میرسد لک و پیس ارثی باشد. بیشتر افراد در سنین ۳۰-۲۰ سالگی متوجه تغییر رنگ پوست خود میشوند.
اگزما
اگزمای پوستی (درماتیت آتوپیک) با بثورات پوستی قرمز رنگ، برجسته و با خارش همراه است. این بثورات پوستی ممکن است به صورت لک یا نقاط سفید باشند. به طور معمول، قسمت های زیر درگیر اگزما میشوند:
صورت
پوست سر
دست
پا
آرنج
پلک
مچ دست
پشت زانوها
این بثورات پوستی تقریباً همیشه خارش دارند، گاهی اوقات و به خصوص در شب این خارش شدید میشود. اگر پوست خود را بخراشید، ممکن است زخمهای باز و ترشحدار روی آن ایجاد شود. همچنین، با گذشت زمان احتمال دارد، قسمتهایی از پوستتان که درگیر اگزماست ضخیم، خشک و پوسته پوسته شود.
بثورات اگزما ممکن است بدون روال مشخصی شعلهور شوند یا فروکش کنند حتی احتمال دارد . علائم آن تا سالها نهفته بماند.
اگزما در کودکان شایع است، اما همهی افراد احتمال دارد به آن دچار شوند. گاهی، این بیماری مادام العمر است. اگزما معمولاً قبل از پنج سالگی شروع میشود، حتی ممکن است در دوران نوزادی نیز آغاز شود. همچنین، این بیماری در افرادی که حساسیت و آلرژی دارند (مانند تب یونجه) شایع است.
میلیا (MILIA )
میلیا کیست کوچک محکم، برجسته، بدون درد، سفید و پر از مایع است. این برجستگی حدود ۱ تا ۴ میلیمتر قطر دارد و در سطح پوست ایجاد میشود.
میلیای اولیه به طور اتفاقی ایجاد میشود، یعنی هنگامی که کراتین ( پروتئینی که به سخت شدن لایهی بیرونی پوست کمک میکند) در زیر پوست جمع میشود و کیسهای پر از مایع را تشکیل میدهد.
میلیای ثانویه در نتیجهی ضربه فیزیکی ناشی از حوادثی مانند درم ابریژن، آسیب بافتی، تاول و التهاب پوستی ایجاد میشود. همچنین، ممکن است بر اثر عارضهی جانبی برخی داروها بروز کند.
نوعی بیماری به نام میلیای پلاک (Milia en plaque) موجب میشود قسمتهایی برجسته، قرمز، زبر، پوسته پوسته و خارش دار، پوست میلیا را در برگیرد. این بیماری نادر است اما احتمال دارد به طور اتفاقی بر پوست سالم ظاهر شود.
متخصصان هنوز دلیل آن را نمی دانند، اما فکر میکنند نشانهای از «لوپوس اریتماتوز دیسکوئید» باشد. این بیماری سبب ایجاد زخمهای ملتهب و جای زخم روی صورت، پوست سر و گوشها میشود. بیشتر مبتلایان هیپوملانوز قطرهای، پوست روشن دارند و سالها در معرض مداوم یا بیش از حد آفتاب بوده اند.
پیتیریازیس آلبا
پیتیریازیس آلبا (PA) یک بیماری پوستی نسبتاً شایع و غیر سرطانی است که طی آن لکهای قرمز، پوسته پوسته و خارش دار روی پوست ایجاد میشود. این لکها در نهایت بهبود مییابند، اما نقاط سفید و کم رنگی را به جا میگذارند. کودکان ۳ تا ۱۶ سال احتمال دارد به پیتیریازیس آلبا مبتلا شوند. این بیماری معمولاً صورت آنان را درگیر میکند، اما احتمال دارد بر گردن، شانه و بازوی آنان نیز تأثیر بگذارد.
محققان مطمئن نیستند چه عواملی سبب بروز پیتیریازیس آلبا میشود، اما فکر میکنند نوع خفیف لک و پیس (ویتیلیگو) یا اگزما دلیل این بیماری باشد.
پیتیریازیس آلبا رنگدانهدار نوع نادر پیتیریازیس آلبا است. در این عارضه لکههای سفید مایل به آبی و پوسته پوسته ای روی پوست ایجاد میشود. پیتیریازیس آلبای رنگدانهدار بیشتر صورت را درگیر میکند و احتمال بروز آن در کودکان بیشتر است.
دکتر ابوالفضل جویا
متخصص پوست اصفهان
جهت مشاهده پیج اینستاگرام دکتر ابوالفضل جویا متخصص پوست و مو اصفهان کلیک کنید.
بیشتر بخوانید :
بیماری پوستی میلیا چیست؟ | علل، علائم
بیماری پوستی لک و پیس (ویتیلیگو)
هر آنچه باید راجع به دستمال مرطوب کننده بدانید