مراحل جراحی سرطان پوست
طی مراحل جراحی سرطان پوست چه رخ می‌دهد؟
بسته به اندازه، نوع و محل ضایعه، روش‌های متعددی برای برداشتن سرطان پوست و بازسازی ظاهری آن وجود دارد.
متخصص پوست اصفهان – دکتر ابوالفضل جویا – مراحل جراحی سرطان پوست
مرحله اول – بیهوشی
برای آسایش شما طی عمل جراحی، داروهایی به کار گرفته خواهد شد. گزینه‌ها شامل بی حسی موضعی، تسکین داخل وریدی و بیهوشی عمومی هستند. پزشک شما، بهترین گزینه را به شما توصیه خواهد نمود.
مرحله دوم – برداشتن ضایعه
یک ضایعه کوچک یا محدود را می‌توان با اکسزیون (روش جراحی ساده برای برداشتن ضایعه از سطح پوست) خارج نمود. در اکثر موارد همراه با اکسزیون، محل آن نیز ترمیم می‌شود.
سرطان پوست ممکن است مثل یک کوه یخی باشد. گاهی اوقات آنچه در سطح پوست دیده می‌شود تنها قسمت کوچکی از توده است. در زیر سطح پوست، سلول‌های سرطانی منطقه وسیع‌تری را پوشانده و مرز مشخصی ندارند. در این موارد ممکن است یک روش ویژه به نام جراحی مهز (MOHS) توصیه گردد.
جراح پلاستیک شما ممکن است درخواست یک مقطع منجمد (آسیب شناسی) نماید. در این روش، ضایعه سرطانی برداشته شده و پیش از بستن زخم، به وسیله یک آسیب شناس بررسی میکروسکوپی می‌شود تا اطمینان حاصل گردد که تمام سلول‌های سرطانی برداشته شده است. هدف از انجام این کار، دستیابی به یک حاشیه سالم (ناحیه‌ای که سرطان پوست گسترش نیافته) است. چنانچه حاشیه سالم بدست آید می‌توان زخم حاصل را بازسازی نمود. اگر حاشیه سالم بدست نیاید، جراح پلاستیک شما آنقدر بافت را برخواهد داشت تا تمام ناحیه، حاشیه سالم داشته باشد.
مرحله سوم – بازسازی
یک ضایعه بزرگ یا ضایعه‌ای که با مقاطع منجمد برداشته شده را می‌توان با یک فلپ (بافت سالم) موضعی بازسازی نمود. در مواردی که اکسزیون منجر به ظاهر بدشکل شود نیز ممکن است استفاده از فلپ لازم باشد. یک فلپ موضعی، بافت سالم مجاور را به روی زخم می‌آورد. در صورت امکان، خطوط بخیه در شیارهای طبیعی و انحناهای صورت گذاشته می‌شود تا جوشگاه حاصله کمتر به چشم آید.
یک گرافت پوستی (پوست سالم که از ناحیه دیگری از بدن برداشته شده و روی محل زخم گذاشته می‌شود) نیز ممکن است به کار گرفته شود.
مرحله چهارم – ملاحظه نتایج
پس از برداشتن سرطان پوست و تکمیل بازسازی اولیه، پانسمان یا بانداژ روی محل برش‌ها گذاشته خواهد شد.
یک ضایعه بزرگ یا ضایعه‌ای که با مقاطع منجمد برداشته شده را می‌توان با یک فلپ (بافت سالم) موضعی بازسازی نمود. در مواردی که اکسزیون منجر به ظاهر بدشکل شود نیز ممکن است استفاده از فلپ لازم باشد. یک فلپ موضعی، بافت سالم مجاور را به روی زخم می‌آورد. در صورت امکان، خطوط بخیه در شیارهای طبیعی و انحناهای صورت گذاشته می‌شود تا جوشگاه حاصله کمتر به چشم آید.
یک گرافت پوستی (پوست سالم که از ناحیه دیگری از بدن برداشته شده و روی محل زخم گذاشته می‌شود) نیز ممکن است به کار گرفته شود.