بررسی اختلالات مرتبط با ماداروزیس
فولیکول های مو در اختلالات تیروئید تحت تأثیر قرار می گیرند و ماداروز به دلیل اختلال در سینتیک سلول های مو ایجاد می شود. کم کاری تیروئید با ریزش موی عمومی همراه است که احتمالاً به دلیل موهای زبر، کدر و شکننده با کاهش قطر است.. ابروها و مژه ها نیز ممکن است از بین بروند. ریزش یک سوم ابروهای جانبی علامت مشخصه کم کاری تیروئید است. در این مطلب از سایت دکتر ابوالفضل جویا متخصص تزریق چربی و لیپوترانسفر به بررسی اختلالات مرتبط با ماداروزیس میپردازیم.
ماداروز حتی ممکن است علامت تظاهر کننده در پرکاری تیروئید باشد باشد. در پرکاری تیروئید نازک شدن همراه با شکستن و کوتاه شدن موها وجود دارد. ماداروز همچنین می تواند در کم کاری هیپوفیز، هیپوپاراتیروئیدیسم و هیپرپاراتیروئیدیسم رخ دهد.
آلوپسی آره آتا
ماداروز از نوع غیر اسکار معمولاً در آلوپسی آره آتا که یک بیماری خودایمنی خاص مو است که با ریزش تکه‌ای مو همراه است، بروز می کند. این به صورت تکه های گرد یا بیضی شکل ریزش مو بدون زخم ظاهر می شود. ماداروز به صورت درگیری مجزا یا به عنوان بخشی از آلوپسی یونیورسالیس رخ می دهد. هنگامی که آلوپسی آره آتا منحصراً مژه ها را درگیر می کند، به ندرت سایر قسمت های بدن درگیر می شوند. آلوپسی آره آتا می تواند هر دو پلک را بدون درگیری پوست سر نیز درگیر کند. موهای علامت تعجب کوتاه برای آلوپسی آره آتا پاتوژنومیک هستند.
لوپوس اریتماتوز دیسکوئید
لوپوس اریتماتوز دیسکوئید (DLE) یک بیماری خود ایمنی است و شایع ترین شکل لوپوس اریتماتوز پوستی مزمن پلاک های پوسته پوسته روی پلک ها با از دست دادن فولیکول های مو منجر به ماداروزیس می شود.
سندرم گراهام لیتل
این گونه ای از لیکن پلانوپیلاریس است که با آلوپسی پیشرونده سیکاتریسیال پوست سر همراه با ریزش بدون اسکار موهای ناحیه تناسلی و زیر بغل، و فولیکولار لیکنوئید روی تنه و اندام ها همراه است.
مطالعه بیشتر : مقایسه کاربردهای بوتاکس و فیلر پوستی
اختلالات تغذیه ای
موهای تلوژن در ماراسموس مزمن و سوء تغذیه از هر نوع که باشد می ریزند. هیپوپروتئینمی باعث ریزش مو به دلیل شروع زودرس تلوژن می شود. ریزش موهای ابرو به دلیل کمبود مزمن روی در یک بیمار که به مدت ۲ ماه فقط تغذیه تزریقی دریافت کرد، گزارش شد. آکرودرماتیت انتروپاتیک یک اختلال ارثی کمبود روی است که علاوه بر تظاهرات پوستی، ریزش ابروها و مژه ها را نیز نشان می دهد. کمبود بیوتین منجر به انسفالوپاتی، اختلالات عصبی، لایه برداری پوست و از دست دادن ابروها و مژه ها می شود. کمبود آهن ممکن است یکی از دلایل احتمالی ریزش موی تلوژن منتشر باشد.
جذام
ماداروزیس مشخصه جذام است. در ۷۶ درصد بیماران مبتلا به جذام چند باسیلی گزارش شده است. ماداروز سیکاتریسیال متقارن دو طرفه در جذام جذام به دلیل نفوذ هیستیوسیتی فولیکول های مو رخ می دهد. این بیماری در جذام چند باسیلی پس از حداقل ۵ تا ۱۰ سال بیماری درمان نشده رخ می دهد. ممکن است ریزش یا آتروفی مژه ها به دنبال داشته باشد.
ماداروز یک طرفه ممکن است در جذام سلی به دلیل وجود لکه صورت در ناحیه ابرو رخ دهد. در جذام سل، ماداروز به دلیل نفوذ گرانولوماتوز فولیکول های مو که منجر به تخریب آنها می شود، رخ می دهد.
سیفلیس ثانویه
ریزش ابرو بدون اسکار در سیفلیس ثانویه گزارش شده است. این ریزش به صورت ناقص است و ظاهری شبیه پروانه خواری دارد. مشخص شده است که درمان ضد سیفلیس ریزش مو را معکوس می کند سیفلیس سوم می تواند با از دست دادن سیکاتریسیال ابروها همراه باشد.
عفونت های ویروسی
هرپس زوستر چشمی باعث ایجاد اسکار پلک به همراه ریزش ابرو و مژه می شود. ماداروزیس در ایدز نیز تشخیص داده شده است.
عفونت های قارچی
پاراکوکسیدیوئیدومیکوزیس می تواند باعث ضایعات اریتماتوز همراه با ماداروز شود که در نهایت می تواند منجر به تغییرات و ناهنجاری پلک شود.
دمدیکوزیس
آلودگی به کنه D. folliculorum که در مژه ها ساکن است به خوبی شناخته شدند. دو گونه آن که در انسان زندگی می کنند D. folliculorum و Demodex brevis 85 ممکن است بدون علامت باشد یا ممکن است علائم بلفاریت را ایجاد کند. یماران مبتلا به دمودیکوز می توانند به ماداروزیس مبتلا شوند.
Phthiriasis palpebrarum
ماداروزیس در بیماری فتریازیس پلک نیز توصیف شد. Phthiriasis palpebrarum اصطلاحی است که برای نشان دادن هجوم مژه ها توسط شپش شرمگاهی یا Phthirus pubis که به نام شپش خرچنگ نیز شناخته می شود استفاده می شود. این انگل معمولاً از طریق تماس جنسی منتقل می شود. آلودگی شدید ممکن است منجر به درگیری زیر بغل، ابروها و پوست سر شود. هنگامی که ابروها و مژه ها درگیر می شوند، ممکن است ماکول های خاکستری آبی یا ماکولا سروله روی شانه ها، بازوها و تنه مشخص شوند.
تریکوتیلومانیا
این یک اختلال کنترل شده با تکانه است که با کندن اجباری یا ریزش مو مشخص می شود، شایع ترین محل کشیدن مو، پوست سر است، اما ابروها، مژه ها و موهای ناحیه تناسلی نیز ممکن است درگیر شوند.
تریکوتیلومانیا در مژه ها و ابروها به صورت لکه های نامنظم آلوپسی حاوی موهایی با طول های مختلف ظاهر می شود. التهاب، جای زخم و آتروفی به دلیل عدم وجود آنها آشکار است.
بیماران اغلب سعی می کنند آلوپسی خود را با استتار زیبایی پنهان کنند. تریکوتیرومانیا (ریزش مو به دلیل مالش مکرر) و تریکوتمنومانیا (تراشیدن وسواس گونه مو) نیز می تواند منجر به ریزش مو شود.
سوء مصرف کوکائین
تامز و گلدنرینگ یک مورد از ریزش دو طرفه ابروها و مژه ها را در یک بیمار مبتلا به کمپلکس مرتبط با ایدز که کوکائین مصرف کرده بود توصیف کردند. این امر به بخارهای داغ در طول فرآیند سیگار کشیدن نسبت داده شده است و بنابراین باعث آویزان شدن ابروها و مژه ها می شود. هنگامی که بیمار از مصرف کوکائین خودداری کرد، یک معکوس کامل وجود داشت.
رادیوتراپی برای تومورهای چشمی
آلوپسی سمی زمانی رخ می دهد که رشد مو در فاز آناژن اختلال ایجاد شود. این معمولاً پس از شیمی درمانی و رادیوتراپی رخ می دهد. رادیوتراپی برای انواع مختلف تومورهای چشمی، تومورهای پلک و مشیمیه باعث ایجاد ماداروزیس گزارش شده است. ریزش مو در اثر تشعشع معمولاً برگشت‌پذیر است، اما زمانی که دوز پرتو در محدوده ۵۰ تا ۶۰ باشد، ممکن است دائمی باشد.
مواد مخدر
رتینوئیدها، هپارین، داروهای ضد تشنج، مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین، و آندروژن‌ها همگی می‌توانند ریزش موی تلوژن و ماداروز را تسریع کنند.
سایر داروهایی که معمولاً به ایجاد ماداروز نسبت داده می شوند شامل میوتیک ها، داروهای ضد انعقاد، داروهای ضد کلسترول، داروهای ضد تیروئید، پروپرانولول، والپروئیک اسید، اسید بوریک و بروموکریپتین هستند، مشخص شده است که داروهای ضد انعقاد در دوزهای بالا باعث ریزش موهای سر، ناحیه تناسلی، زیر بغل و صورت با ریزش ابروها پس از یک دوره نهفته چند هفته ای درمان با دکستران و هپارین می شوند.
پروپرانولول می تواند باعث آلوپسی منتشر همراه با از دست دادن ابروها به دلیل تلوژن افلوویوم معمولاً پس از سه ماه از درمان شود، در جنین هایی که در معرض اسید والپروئیک قرار گرفته اند، از بین رفتن قسمت میانی ابروها دیده می شود.
آلوپسی منتشر از جمله آلوپسی ابرو به دلیل بلع مزمن دهانشویه های حاوی اسید بوریک تجربه شده است.
لوودوپا در طی سه ماه پس از مصرف روزانه باعث ایجاد آلوپسی منتشر شدید می شود.
ریزش مو می تواند بلافاصله پس از شروع درمان موضعی ماینوکسیدیل و پس از قطع درمان (به دلیل تلوژن افلوویوم ) رخ دهد.
ریزش برگشت پذیر ابروها و مژه ها همراه با سایر عوارض چشمی، احتمالاً به دلیل استفاده از نیاسین برای درمان چربی خون، گزارش شده است.
داروهای شیمی درمانی
ماداروزیس یک عارضه مکرر شیمی درمانی با دوستاکسل است .برخی از داروهایی که در ریزش مو به دلیل آناژن افلوویوم نقش دارند عبارتند از:
- آدریامایسین،
- سیکلوفسفامید،
- دانوروبیسین،
- اپی روبیسین،
- اتوپوزید،
- ایفوسفامید،
- ایرینوتکان،
- توپوتکان،
- ویندزین
- وینورلبین.
دکتر ابوالفضل جویا متخصص تزریق چربی و لیپوترانسفر را در اینستاگرام دنبال کنید
هیپرویتامینوز A
ریزش مو می تواند در هیپرویتامینوز A حاد یا مزمن رخ دهد. ریزش ابروها و مژه ها هم ممکن است در هیپرویتامینوز مزمن A رخ دهد که می تواند در تعدادی از بیماری ها یا به دلیل مصرف بیش از حد مشتاقانه یا به دلیل تجویز عمدی دوزهای بالا برای بیماری هایی مانند آکنه اختلالات شبکیه با شب کوری و غیره رخ دهد.
هیپرویتامینوز مزمن A نیز با استفاده از رتینوئیدها برای اختلالات پوستی مختلف به طور فزاینده ای رایج می شود. به نظر می رسد که آسیترتین باعث بروز زیاد ریزش موی منتشر می شود.
تالیم
در هر بیماری که علائم سیستم عصبی و گوارشی همراه با آلوپسی را نشان می دهد باید به مسمومیت با تالیم مشکوک بود. ریزش مو بر روی پوست سر، موهای اطراف چشم، اندام ها و گاهی زیر بغل تاثیر می گذارد. مسمومیت با جیوه می تواند به دنبال استفاده از برخی مواد آرایشی مانند کرم های سفید کننده رخ دهد که منجر به اثرات سیستمیک می شود که شامل ریزش موی منتشر می شود .
تومورها
تومورهای خوش خیم و بدخیم مانند کراتوز سبورئیک، مولوسکوم کونتاژیوزوم، کارسینوم سلول بازال، کارسینوم سلول سنگفرشی، کارسینوم سلول چربی و کارسینوم مجرای عرق اسکلروزان با ریزش مژه ها مرتبط هستند.
دریافت اینترنتی نوبت ویزیت دکتر ابوالفضل جویا