بررسی علل انواع کورک و دمل های چرکی
کورک نوعی عفونت پوستی است که از فولیکول مو یا غده چربی پوست آغاز می شود. این عفونت‌ها که از آنها با نام آبسه پوستی نیز یاد می‌شود، عفونت های موضعی هستند که در عمق پوست ایجاد می‌شود. در مطلب امروز سایت دکتر ابوالفضل جویا متخصص پوست اصفهان علل انواع کورک و دمل های چرکی را مورد بررسی قرار می دهیم.
کورک معمولاً به شکل یک ناحیه حساس قرمز بروز می‌کند که با گذشت زمان سفت و محکم می شود و در نهایت مرکز آن نرم و پر از عفونت می‌شود. این عفونت در واقع سلول‌های سفید خونی است که بدن برای از بین بردن آلودگی و عفونت، آنها را با کمک جریان خون می‌فرستد. مجموع این سلول‌های سفید خونی، باکتری‌ها و پروتئین‌ها چرک نامیده می‌شود. در نهایت چرک یک دهانه را ایجاد می‌کند که از طریق جراحی می‌توان آن را باز کرد. این دهانه گاهی به طور خود به خود در سطح پوست باز می‌شود.
دلایل ایجاد کورک و دمل های چرکی
- آلوده شدن پوست، به‌خصوص به مواد شیمیایی (خنک‌کننده‌های مخلوط، روغن‌های روان کننده و غیره) و ذرات ریز زغال‌سنگ، آهک، سیمان و مواد دیگر می‌توانند از عوامل اولیه‌ی ایجاد یک دمل باشند. این عامل، با تنش‌ها و فشارهای فیزیکی وارد شده بر روی ناحیه‌ی موردنظر پوست، ارتباط مستقیم دارد.
- عواملی چون خاراندن پوست که ممکن است به دلیل بیماری‌های پوستی و یا نیش حشرات انجام‌شده باشد می‌توانند به ایجاد کورک و یا آسیب‌های ریز پوستی کمک کنند.
- عرق کردن و ترشح سبوم که به ایجاد یک دمل کمک می‌کند.
- حساسیت زیاد نسبت به یک عفونت استافیلوکوکوسی نیز می تواند علت کورک باشد.
بیماری‌های مزمن و عودکننده‌ی پوستی در مناطقی که کورک‌هایی با پیشرفتگی‌های متفاوت وجود دارند:
- عارضه‌های نقص ایمنی (پاسخ ایمنی موجود زنده دچار اختلال شده باشد).
- آسیب‌های آنزیمی ژنتیکی (بیماری‌ها یا آسیب‌هایی که به دلیل عدم وجود و یا غیرفعال بودن برخی آنزیم‌ها ایجاد می‌شوند).
- بیماری‌های متابولیک مانند دیابت و هیپوویتامینوز (کمبود ویتامین ناشی از عدم هماهنگی بین مصرف ویتامین و مقدار آن در بدن موجود زنده)
علائم کورک و دمل های چرکی
کورک‌ها ممکن است در هر جایی از بدن ایجاد شوند. اما نواحی که معمولاً بیشتر درگیر می‌شوند عبارت‌اند از زیر بغل، ران‌ها، باسن، صورت و گردن. علائم کورک عبارتند از برآمدگی‌های قرمز و دردناک پوستی، تورم پوست در اطراف برآمدگی، بزرگ شدن برآمدگی پوستی و تجمع چرک در آن و تشکیل سر سفیدرنگ بر اثر تجمع چرک که نهایتاً چرک‌های زیرپوستی از طریق آن بیرون می‌آیند. معمولاً بعد از بیرون ریختن چرک درون کورک، درد آن برطرف می‌شود.
دمل‌های بزرگ
دمل‌های بزرگ معمولاً روی شانه، گردن و ران پا ایجاد می‌شوند. میزان عفونی بودن دمل‌ها بیشتر از کورک‌ها است و روند درمان آنها نیز کندتر بوده و معمولاً بعد از درمان شدن آنها، جای زخم آنها روی پوست می‌ماند. علائم همراه با دمل‌های بزرگ عبارتند از تب، لرز و احساس ناخوشی کلی در بدن.
انواع کورک و دمل
دمل‌های بزرگ و یا فرانکل‌ها
آنها آبسه‌هایی در پوست هستند که در اثر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به وجود می‌آیند. ممکن است این دمل‌ها چندین مجرا یا دهانه در پوست داشته باشند، همچنین ممکن است این نوع جوش‌ها با تب و لرز همراه باشند.
فولیکولیت
گونه‌ای خفیف‌تری از جوش‌ها محسوب می‌شود. این عفونت فولیکول‌های مو را تحت تأثیر قرار می‌دهد. معمولاً در این نوع از جوش‌ها باکتری استاف عامل ایجاد جوش می‌باشد. این نوع جوش بیشتر احساس خارش ایجاد می‌کند تا اینکه صدمه‌ای داشته باشد. ظاهر این نوع از جوش‌ها مشابه به آکنه می‌باشد.
دکتر ابوالفضل جویا متخصص پوست اصفهان را در اینستاگرام دنبال کنید
آکنه کیستی
نوعی آبسه است که در مجراهای مسدود شده پوست تشکیل می‌شود. این مجراها در اثر تجمع چربی و عفونت‌ها مسدود می‌گردند. آکنه کیستیک در سال‌های نوجوانی شایع است.
هیدرآدنیت چرکی (Hidradenitis suppurativa)
یک بیماری غیرمعمول با علتی ناشناخته است که در آن آبسه‌های متعددی در زیر بغل، ناحیه کشاله ران یا زیر سینه تشکیل می‌شود. این مناطق در اثر التهاب موضعی غدد عرق، درگیر این عارضه می‌شوند.
کیست پیلونیدال
یک نوع از آبسه است که در چین باسن ایجاد می‌شود. این عارضه اغلب پس از مسافرت‌های طولانی که در آن فرد مجبور به نشستن طولانی‌مدت است، ایجاد می‌شود.
عوامل خطر کورک و دمل های چرکی
افرادی که مبتلابه دیابت و بیماری‌های پوستی مانند آکنه پوستی هستند نسبت به کورک و دمل آسیب‌پذیر می‌باشند. به‌علاوه اگر شما با کسی که مبتلابه عفونت استاف باشد تماس داشته باشید یا با او زندگی کنید در معرض ابتلا به زدن کورک و دمل هستید.
دریافت اینترنتی نوبت ویزیت دکتر ابوالفضل جویا