عوامل و درمان درماتیت اتوپیک یا اگزمای سرشتی
درماتیت آتوپیک (Atopic Dermatitis) از بیماری‌های پوستی شایع است که بسیاری از افراد مبتلا را مستأصل می‌کند. در این مقاله سعی بر این بوده که آخرین اطلاعات موجود بر اساس آخرین مقالات جمع آوری شود
ویژگی‌های درماتیت آتوپیک
شروع بیماری معمولا زیر ۲ سال است بیماری اغلب نواحی فلکسور (جلوی آرنج و پشت زانو) را درگیر می‌کند اغلب پوست بیمار خشک است سابقه شخصی یا خانوادگی تب یونجه (Hay Fever) و آسم (Asthma) معمولاً وجود دارد.
نقش مرطوب کننده‌ها در درماتیت آتوپیک
مرطوب کننده‌ها مخصوصاً انواع حاوی اوره و لاکتات آمونیوم معمولا اثر مثبتی در درمان اگزما دارند.
درمان‌های کورتونی درماتیت آتوپیک
داروهای کورتونی موضعی قطعاً اثر مثبتی در درمان بیماری دارند. مقالات هنوز نوع خاصی را مشخص نکرده‌اند. درضمن هیچ مقاله هنوز ثابت نکرده است که مصرف دوبار در روز کورتون‌ها اثری بیشتر از یکبار در روز داشته باشد. مصرف درست و با دوز صحیح کورتون‌های موضعی هیچ عارضه جانبی برای پوست ندارد.
آنتی بیوتیک‌ها و درمان درماتیت آتوپیک
مصرف آنتی هیستامین ها در افراد مختلف اثرات متفاوتی دارد ولی در کل اثر مثبتی در درمان درماتیت اتوپیک دارد.
نقش کرم تاکرولیموس(Tacrolimus) در درمان درماتیت آتوپیک
کرم تاکرولیموس موضعی اثر بسیار خوبی در درمان موارد متوسط تا شدید دارد. نوع ۱٪ این کرم اثری مشابه کورتون‌های قوی دارد. سوزش مختصر بعد از استفاده در حدود نیمی از بیماران مشاهده می‌شود ولی به ندرت آنقدر شدید است که باعث قطع مصرف دارو شود. اغلب بررسی‌های انجام شده بر روی این دارو توسط شرکت تولید کننده حمایت شده است. بهتر است که این دارو به عنوان خط دوم درمانی در نظر گرفته شود.
نقش کرم پیمکرولیموس (Pimecrolimus) در درمان درماتیت آتوپیک
کرم پیمکرولیموس از درمان‌هایی است که در درمان نوع متوسط تا شدید بیماری به کار رفته است. این دارو نازکی پوست نمی‌دهد. در بررسی‌های انجام شده اثر آن از کورتون قوی کمتر هست.
تاثیر رژیم غذایی در درماتیت آتوپیک
شواهد کافی در مورد اینکه رژیم غذایی تاثیری در سیر این بیماری دارد وجود ندارد. بیشترین رژیم‌های استفاده شده رژیم‌های فاقد شیر و تخم مرغ بوده.
رعایت مواردی برای کنترل و درمان درماتیت آتوپیک
در مورد house dust mite بررسی‌های انجام شده نمونه‌های کمی داشته است به همین دلیل تفسیر آنها مشکل است. در حال حاضر توصیه می‌شود که از روبالشی و ملحفه مقاوم به آلرژن استفاده شود و اتاق بیماران هر روز جارو برقی شود.اگرچه اغلب مادران از پودرهای فاقد آنزیم برای شستشوی لباس کودکانشان استفاده می‌کنند ولی شواهد علمی برای تائید اینکه پودرهای حاوی آنزیم باعث تشدید بیماری می‌شود وجود ندارد.
شواهدی دال بر اینکه استفاده از نرم کننده در ماشین لباس شویی باعث بهبود بیماری می‌شود نیز وجود ندارد. بررسی‌ها نشان داده است که زبری لباس بیشتر از جنس لباس (طبیعی یا مصنوعی) در تحریک بیماری موثر است بدین معنی که لباس نخی و پلی استر با زبری یکسان اثر مشابهی در پوست این بیماران دارند.
کودکانی که پوشک‌های حاوی مواد جاذب استفاده می‌کنند به درماتیت کمتری در این ناحیه مبتلا می‌شوند. درمان‌های روانشناسی مثل کنترل عادت خارش اثر مهمی به عنوان درمان جانبی در کنار درمان‌های دارویی برای درماتیت آتوپیک دارند.