عوارض و عوامل خطرساز پسوریازیس
سایر مشکلات بهداشتی ممکن است در نتیجه پسوریازیس ایجاد شود. در حالی که برخی از مردم آن را بیماری پوستی می دانند، پسوریازیس می تواند بر استخوان ها، عضلات و سیستم متابولیکی نیز تأثیر بگذارد.
آرتروز پسوریازیس
حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس دارای التهاب مفصلی با علائم آرتروز هستند که به آرتریت پسوریازیس معروف است. این نوع پسوریازیس باعث التهاب و صدمات پیشرونده مفاصل می شود. این بیماری بیشتر در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی اتفاق می افتد.
عوارض دیگر
افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است طرد شدن اجتماعی، مشکلات ظاهری و اعتماد به نفس پایین را تجربه کنند. این بیماری می تواند در کنار ناراحتی جسمی، خارش و درد پسوریازیس، بر کیفیت زندگی نیز تأثیر بگذارد. نیازهای اجتماعی و جسمی در کنار این بیماری مزمن ممکن است منجر به افسردگی و اضطراب گردد. در افراد مبتلا به پسوریازیس خطر ابتلا به افسردگی دو برابر بیشتر از افرادی هستند که به این بیماری مبتلا نیستند. ممکن است پسوریازیس خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، سندرم متابولیک، دیابت و برخی از انواع سرطان، از جمله سرطان های سر و گردن و تومورهای دستگاه گوارش را بالا ببرد.
عوامل خطرزا
برخی از عوامل خطر ابتلا به پسوریازیس در فرد را افزایش می دهند.
این عوامل عبارتند از:
- داشتن بیماری قلبی عروقی و سندرم متابولیک
- آسیب در پوست
سابقه خانوادگی این بیماری
تقریباً از هر ۳ نفر که دارای خویشاوند نزدیک مبتلا به پسوریازیس است، ۱ نفر به این بیماری مبتلا می شود. اگر یکی از والدین مبتلا به پسوریازیس باشد، ۱۰ درصد احتمال دارد که کودک وی به این بیماری مبتلا شود. در صورت ابتلا هر دو والد، این خطر تا ۵۰ درصد افزایش می یابد. این همبستگی در خانواده ها یک مولفه ژنتیکی اساسی را نشان می دهد. با این حال، ممکن است علائم بیماری نشان داده نشوند، مگر اینکه یک عامل محیطی آن را تحریک کند. حداقل ۱۰ درصد از جمعیت ممکن است ژن عامل پسوریازیس را داشته باشند، اما فقط ۲-۳ درصد از افراد به آن مبتلا می شوند.
در میان افراد جوان، پسوریازیس ممکن است بعد از عفونت، به خصوص استرپتوگی گلو، شعله ور شود. علائم ۲ الی ۶ هفته پس از گوش درد یا عفونت تنفسی در ۳۳-۵۰ درصد از جوانان مبتلا به پسوریازیس قابل مشاهده خواهد بود. عفونت های تنفسی شایع شامل استرپتوکوک گلو، برونشیت و التهاب لوزه است. پسوریازیس در مردان و زنان به همان اندازه رایج است. این بیماری می تواند در هر سنی شروع شود، اما بیشتر در سنین ۱۵ تا ۳۵ سال مشاهده می شود. میانگین زمان شروع ۲۸ سالگی است.
حدود ۱۰-۱۵ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس قبل از ۱۰ سالگی به این بیماری مبتلا می شوند.