عوارض ابتلا به سلولیت
در موارد نادر، عوارض جدی ایجاد می شود. این موارد عبارتند از:
تورم دائمی:
بدون درمان، فرد ممکن است در ناحیه آسیب دیده تورم دائمی پیدا کند.
عفونت خون و سپسیس:
این وضعیت تهدید کننده زندگی از ورود باکتری به جریان خون ناشی می شود و نیاز به درمان سریع دارد. علائم سپسیس شامل تب، ضربان قلب سریع، تنفس سریع، فشار خون پایین، سرگیجه هنگام ایستادن، کاهش جریان ادرار و پوستی عرق کرده، رنگ پریده و سرد است.
عفونت در مناطق دیگر:
در موارد بسیار نادر، باکتری هایی که باعث سلولیت شده اند به سایر نقاط بدن از جمله عضلات، استخوان ها یا دریچه های قلب وارد می شوند. اگر این اتفاق بیفتد، فرد نیاز به درمان فوری دارد. در بیشتر موارد، درمان موثر می تواند از بروز عوارض جلوگیری کند.
پیشگیری از بیماری سلولیت
فرد همیشه نمی تواند از ایجاد سلولیت جلوگیری کند، اما روش‌هایی برای کاهش خطر وجود دارد. بریدگی ها و خراش ها را درمان کنید: برای کاهش خطر عفونت، هر گونه بریدگی، گزش، چروکیدن یا زخم (از جمله جراحی های اخیر) را تمیز نگه دارید.
از خاراندن خودداری کنید:
به عنوان مثال اگر نیش حشره دچار خارش شد، از یک داروساز در مورد نحوه کاهش این احساس سوال کنید. وقتی خراشیدن اجتناب ناپذیر است، تمیز و کوتاه نگه داشتن ناخن ها می تواند به جلوگیری از عفونت کمک کند.
از پوست مراقبت کنید:
مرطوب کننده ها می توانند از ترک خوردگی پوست جلوگیری کنند، اما اگر عفونت از قبل وجود داشته باشد، کمکی نمی کنند.
از پوست محافظت کنید:
هنگام باغبانی از دستکش و آستین بلند استفاده کنید و در صورت احتمال خراش پوست، از پوشیدن لباس کوتاه خودداری کنید. سرپوش گذاشتن نیز می تواند از گزش حشرات جلوگیری کند.
وزن سالم داشته باشید:
چاقی ممکن است خطر ابتلا به سلولیت را افزایش دهد.
از استعمال سیگار خودداری کنید و مصرف الکل را محدود کنید:
این موارد ممکن است خطر بیماری را افزایش دهند.
برای سایر موارد پزشکی کمک بگیرید:
به عنوان مثال افراد دیابتی باید تمام تلاش خود را برای مدیریت و کنترل وضعیت خود انجام دهند.