تشخیص و درمان ملانوم زیرانگالی
تشخیص ملانوم زیرانگالی
پزشک یک ارزیابی فیزیکی از ناخن انجام می دهد و از فرد سؤالاتی در مورد ضایعات روی ناخن می پرسد. برای تشخیص دقیق ملانوم زیر ناخنی، ممکن است نمونه برداری گرفته شود و برای ارزیابی به پاتولوژیست فرستاده شود.
شرایطی که ممکن است شبیه ملانوم زیرانگالی به نظر برسند:
- پارونیشیا، عفونت بستر ناخن
- کارسینوم سلول سنگفرشی
- اونیکومیکوزیس، که عفونت قارچی ناخن است.
- گرانولوم پیوژنیک یا رشد بیش از حد بافت ناخن
اگر پزشک مشکوک باشد که این بیماری می تواند ملانوم زیر ناخنی باشد، از ماتریکس ناخن و همچنین بستر ناخن بیوپسی می گیرد. یک آسیب شناس متخصص در شناسایی سلول های سرطانی، سلول های ناخن را بررسی می کند تا مشخص کند که آیا سرطانی هستند یا خیر و مانند سلول های ملانوما ظاهر می شوند.
اگر پزشک تشخیص ملانوم را تأیید کند، ممکن است آزمایش‌های بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرطان گسترش یافته است درخواست کند. سپس پزشک ملانوما را مرحله‌بندی می‌کند یا آن را بر اساس تعداد سلول‌های سرطانی موجود و نحوه گسترش ملانوم طبقه‌بندی می‌کند. ملانوم زیر ناخنی ممکن است ملانوم “درجا” باشد. به این معنی که سلول ها پیش سرطانی هستند و هنوز به سلول های کاملا سرطانی تبدیل نشده اند. شدیدترین شکل ملانوم زیرانگالی مرحله IV است که در آن سلول های سرطانی به اندام های دیگر انتشار یافته اند.
درمان ملانوم در زیر ناخن
هنگامی که پزشک وسعت ملانوم زیرانگالی را مشخص کرد، معمولاً درمان را با برداشتن ناحیه آسیب دیده با جراحی آغاز می کند. این ممکن است شامل برداشتن کل ناخن یا بخشی از انگشت باشد. اگر سرطان به غدد لنفاوی یا در سرتاسر بدن انتشار یافته باشد، ممکن است فقط با برداشتن ناحیه آسیب دیده درمان آن بسیار گسترده باشد. پس از برداشتن ناحیه آسیب دیده با جراحی، پزشک ممکن است درمان های بیشتری را برای جلوگیری از گسترش بعدی سرطان توصیه کند. این درمان ها ممکن است شامل شیمی درمانی و پرتودرمانی باشد.
با این حال، پرتودرمانی اغلب به عنوان یک نوع درمان تسکینی برای افراد مبتلا به ملانوما استفاده می شود. این بدان معناست که درمان درد ناشی از گسترش سلول های سرطانی را کاهش می دهد، اما ممکن است خود سرطان را درمان نکند. با توجه به مجله پزشکی نیوانگلند، یک فرد حدود 2.2 سال از شروع علائم خود تا تشخیص ملانوم زیرانگالی صبر می کند. با این حال، به محض آشکار شدن علائم، مهم است که به دنبال تشخیص مناسب باشید.
به عنوان یک قاعده کلی، پیش آگهی ملانوم زیر ناخنی ضعیف تر از سایر انواع ملانوم است. زیرا اغلب در تشخیص تاخیر وجود دارد. نرخ بقای 5 ساله برای ملانوم زیرانگالی می تواند از 16 تا 87 درصد ، بسته به میزان گسترش سرطان بسیار متفاوت باشد. به عنوان یک قاعده کلی، هرچه سرطان زودتر تشخیص داده شود، شانس درمان موثر و بقای بیشتر است. پیش آگهی یک فرد اغلب به عمق نفوذ تومور به پوست مربوط می شود. هر چه تومور عمیق‌تر باشد، ملانوم زیرانگالی کشنده‌تر می‌شود.
پیشگیری از ملانوم زیر ناخنی
از آنجایی که ملانوم زیر ناخنی به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد نمی شود، پیشگیری از آن در مقایسه با سایر انواع ملانوم دشوار است. اگرچه سلامت عمومی دست و پا می تواند مفید باشد. حتماً با پوشیدن لباس مناسب از انگشتان دست و پا در برابر آسیب در حین ورزش و سایر فعالیت ها محافظت کنید. همچنین باید این نواحی را به طور منظم برای هرگونه تغییر غیرعادی بررسی کنید.