عوامل کبودی پوست | بخش دوم
در مطلب قبل نیز در بخش نخست همراه با دکتر جویا به عومل کبودی پوست پرداختیم. علت کبودی در بسیاری از مواقع، آسیب های فیزیکی است. البته برخی بیماری‌های زمینه‌ای هم ممکن است باعث افزایش احتمال بروز کبودی شوند. در این نوشته از سایت دکتر جویا متخصص پوست اصفهان به ادامه بررسی علل احتمالی کبودی می‌پردازیم.
کشیدگی عضلانی
کشیدگی عضلانی زمانی اتفاق می افتد که یک عضله تحت کشش زیاد یا استفاده بیش از حد قرار گرفته باشد و یا دچار جراحت می شود. علائم کشیدگی عضلانی عبارتند از :
- درد ناگهانی
- محدودیت دامنه حرکتی عضله
- کبودی و یا تغییر رنگ پوست روی عضله
- تورم و گرفتگی و سفتی آن
کشیدگی‌های خفیف تا شدید را می توان با استراحت، قرار دادن یخ بر روی عضله آسیب دیده یا اعمال فشار بر روی آن، بلند کردن اندام حاوی عضله مربوطه، گرم کردن آن، کشش خفیف و داروهای ضد التهاب درمان کرد. در صورت تداوم درد، کبودی و یا ورم به مدت بیش از یک هفته، بدتر شدن علائم، بی حس شدن ناحیه آسیب دیده، از دست رفتن توان راه رفتن و یا از بین رفتن قدرت حرکت بازوها و پاها باید سریعا به پزشک مراجعه کرد.
هموفیلی A
هموفیلی A یک اختلال ارثی است که در آن فرد از فقدان یا کمبود برخی پروتئین ها، موسوم به فاکتورهای انعقادی، رنج می برد. خون این افراد به خوبی منعقد نمی شود. علائم بیماری در اثر یک نقص ژنتیکی در ژن های سازنده فاکتور های انعقادی ۸ ، ۹ و ۱۱ بوجود می آید. کمبود این فاکتورها باعث می شود فرد به آسانی دچار خونریزی شده و خونریزی وی نیز به مدت طولانی ادامه پیدا کند.
خونریزی خودبه خودی، کبودی آسان، خون دماغ شدن، خونریزی لثه ها، خونریزی طولانی مدت پس از عمل جراحی یا جراحت، خونریزی در مفاصل، خونریزی داخلی و یا خونریزی در مغز از دیگر علائم احتمالی این بیماری هستند.
بیماری کریسمس (هموفیلی B)
در این بیماری ارثی نادر بدن قادر به تولید فاکتور ۹ نمی باشد. این موضوع منجر به اختلال در روند انعقاد خون می شود. این بیماری معمولا در دوران طفولیت یا کودکی تشخیص داده می شود. افزایش مدت زمان خونریزی، کبودی های شدید و بدون دلیل، خونریزی لثه و خون دماغ شدن های طولانی از علائم این بیماری هستند. همچنین ممکن است خون بدون هیچ دلیل واضحی در ادرار و مدفوع ظاهر شود. خونریزی داخلی در مفاصل، که منجر به ورم و درد آنها می شود، نیز از دیگر علائم این بیماری است.
کمبود فاکتور ۷
کمبود فاکتور ۷ زمانی بوجود می آید که بدن قادر به تولید مقادیر کافی از این فاکتور نباشد و یا عواملی با تولید آن تداخل کنند. این عوامل مداخله کننده در اغلب موارد بیماری ها و استفاده از داروهای خاص هستند. علائم این بیماری عبارتند از :
- خونریزی غیر طبیعی پس از زایمان
- عمل جراحی و یا جراحت
- کبودی آسان
- خون دماغ شدن
- خونریزی لثه
- خونریزی شدید طولانی در دوران قاعدگی.
در موارد شدید علائمی نظیر خونریزی در روده، معده، عضلات و تخریب غضروف‌های مفصلی در اثر دوره های مکرر خونریزی نیز دیده می شوند.
کمبود فاکتور ۱۰
به کمبود فاکتور ۱۰، کمبود فاکتور استوارت – پراور نیز گفته می شود. این حالت در اثر کمبود یک پروتئین انعقادی، تحت عنوان فاکتور ۱۰ بوجود می آید. این بیماری می تواند از طریق ژنتیکی به نسل های بعد نیز منتقل شود. اما این بیماری به صورت غیر ارثی و در اثر مصرف یک سری داروها و ابتلا به بیماری های خاص نیز بوجود می آید.
کمبود فاکتور ۱۰ باعث اختلال در روند طبیعی انعقاد خون می شود. علائم این بیماری عبارتند از :
- خونریزی غیر طبیعی پس از زایمان، عمل جراحی و یا جراحت
- کبودی آسان
- خون دماغ شدن
- خونریزی لثه
- خونریزی طولانی مدت یا شدید در دوران قاعدگی.
در در موارد شدید این بیماری نیز، علائمی نظیر خونریزی در روده، معده، عضلات، سر و تخریب غضروف های مفصلی در اثر دوره های مکرر خونریزی دیده می شود.
کمبود فاکتور ۵
این بیماری در اثر فقدان فاکتور۵ ایجاد می شود و نام دیگر آن پروآکسلرین است. این فاکتور یکی از اجزای مهم سیستم انعقادی می باشد. کمبود این فاکتور باعث اختلال در روند انعقاد خون و طولانی شدن مدت زمان خونریزی پس از جراحی یا جراحت می شود.
کمبود اکتسابی فاکتور ۵ ممکن است در اثر بیماری‌های زمینه ای، مصرف برخی داروهای خاص و واکنش های خودایمنی به وجود بیاید. علائم این بیماری نیز عبارتند از : خونریزی غیر طبیعی پس از زایمان، عمل جراحی و یا جراحت، کبودی آسان، خون دماغ شدن، خونریزی لثه و خونریزی طولانی مدت و شدید در دوران قاعدگی.
کمبود فاکتور ۲
این حالت در اثر فقدان فاکتور ۲ (ترومبین) ایجاد می شود که مانند دیگر فاکتور ها از اجزای مهم سیستم انعقادی می باشد. این اختلال انعقادی بسیار نادر منجر به خونریزی شدید و طولانی پس از عمل جراحی یا جراحت می شود.
کمبود فاکتور ۲ ممکن است ارثی یا اکتسابی (در اثر بیماری ها، داروهای خاص یا واکنش های خودایمنی) بوجود بیاید. علائم این بیماری عبارتند از:
- خونریزی بند ناف
- کبودی بدون دلیل
- خون دماغ شدن
- خونریزی لثه
- خونریزی طولانی مدت و شدید در دوران قاعدگی
- خون ریزی داخلی در ارگان ها، عضلات، جمجمه و مغز.
وریدهای واریسی
وریدهای واریسی زمانی بوجود می آیند که وریدهای بدن عملکرد طبیعی خود را از دست داده و در نتیجه بزرگ، متسع و پر از خون می شوند. علامت اولیه وریدهای واریسی، ظاهر شدن وریدهای بدشکل در سطح پوست می باشد. درد، تورم، سنگینی و خارش در محل وریدهای واریسی از دیگر علائم این بیماری می باشند. در موارد شدید، وریدهای واریسی دچار خونریزی شده و باعث تشکیل زخم می شوند. وریدهای واریسی اغلب در ناحیه ساق پا تشکیل می شوند.
ترومبوز ورید عمقی (DVT)
این حالت یک حالت اورژانسی پزشکی است و نیازمند به درمان فوری دارد. ترومبوز ورید عمقی زمانی بوجود می آید که خون در ورید های عمقی بدن لخته شود. علائم DVT عبارتند از :
- ورم پا، مچ و ساق پا (معمولا در یک طرف)
- درد کرامپی در ساق پای درگیر (نوعی درد که شبیه گرفتگی های عضلانی است)
- درد شدید و یا بدون دلیل در پا و مچ پا
- گرم تر بودن پوست روی محل ضایعه نسبت به دیگر نواحی
- کم رنگ شدن پوست ناحیه آسیب دیده و یا تغییر رنگ آن به رنگ قرمز یا بنفش
- DVT ها قادرند به ریه منتقل شده و باعث ایجاد آمبولی ریوی شوند. بنابراین باید در اولین فرصت درمان شوند.