مقایسه انواع بیماری لوپوس پوست
لوپوس اریتماتوی سیستمیک
رایج ترین نوع لوپوس که به صورت سیستمیک است و بر سراسر بدن تاثیر می‌گذارد و جدی‌تر از سه دسته‌ی دیگر است. دامنه‌ی علائم آن می‌تواند از خفیف تا شدید باشد. این نوع لوپوس می‌تواند باعث التهاب در پوست، مفاصل، ریه، کلیه‌ها، خون، قلب و یا ترکیبی از این‌ها شود. علائم بیماری به طور ناگهانی تغییر می‌کند، در دوره‌ی بهبودی فرد هیچ گونه علائمی ندارد ولی در زمان عود بیماری فعال است و علائم ظاهر می‌شود.
لوپوس دیسکوئید یا جلدی
در لوپوس اریتماتوز دیسکوئیدی و یا لوپوس پوستی، علائم تنها روی پوست تاثیر می‌گذارد. ضایعات روی صورت، گردن و پوست سر ظاهر می‌شود. پوست ناحیه‌ی درگیر ممکن است ضخیم و زبر شود یا به صورت جای زخم باقی بماند و این ضایعات ممکن است از چند روز تا چند سال باقی بمانند و یا عود کنند. این نوع لوپوس بر اعضای داخلی بدن تاثیر نمی‌گذارد، اما حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلا به لوپوس دیسکوئید به لوپوس سیستمیک مبتلا می‌شوند، با این حال مشخص نیست که این افراد لوپوس سیستمیک داشته‌اند و فقط علائم بالینی را روی پوست نشان داده یا پیشرفتی از لوپوس دیسکوئید است.
لوپوس تحت حاد جلدی که اشاره به ضایعات پوستی در ناحیه‌هایی از بدن که در معرض آفتاب هستند، دارد، که این ضایعات به صورت جای زخم باقی نمی‌مانند.
لوپوس ناشی از دارو
علائم لوپوس سیستمیک در حدود ۱۰ درصد از افراد به دلیل واکنش به برخی از داروها تظاهر پیدا می‌کند، که حدود ۸۰ دارو باعث ایجاد این بیماری می‌شوند و شامل برخی از داروهای ضد تشنج، ضد فشار خون، داروهای تیروئیدی، آنتی بیوتیک‌ها، ضد قارچ‌ها و قرص‌های ضد بارداری خوراکی هستند. لوپوس ناشی از دارو معمولا پس از قطع مصرف دارو، بهبود پیدا می‌کند. داروهایی که معمولا با این نوع لوپوس همراه هستند، عبارتند از:
- هیدرالازین، داروی ضد فشارخون
- پروکائین آمید، داروی آریتمی قلبی
- ایزونیازید، آنتی بیوتیک جهت درمان سل
لوپوس در نوزادان
بیشتر نوزادان متولد شده از مادران مبتلا به لوپوس سیستمیک سالم هستند، با این حال، در حدود ۱ درصد از نوزادان زنان مبتلا به آنتی بادی‌های مربوط به لوپوس، به لوپوس نوزادی مبتلا می‌شوند. این زنان ممکن است علائم لوپوس سیستمیک، سندرم شوگرن داشته باشند و یا هیچگونه علائمی را نشان ندهند. سندرم شوگرن یکی دیگر از بیماری‌های خودایمنی است که اغلب همراه با لوپوس اتفاق می‌افتد. علائم کلیدی آن شامل خشکی چشم‌ها و دهان است.
نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی در زمان تولد علائمی همچون ضایعات پوستی، مشکلات کبدی و حدود ۱۰ درصد کم خونی دارند. ضایعات معمولا بعد از چند هفته از بین می‌روند، با این حال، برخی از نوزادان دچار نقص مادرزادی قلبی می‌شوند، که در آن قلب نمی‌تواند عمل پمپاژ طبیعی و ریتمیک را تنظیم کند و در این حالت به یک ضربان ساز نیاز است و می‌تواند یک وضعیت تهدید کننده‌ی زندگی باشد.
زنان مبتلا به لوپوس یا سایر اختلالات خودایمنی باید در زمان بارداری تحت مراقبت پزشک قرار گیرند.
بهترین متخصص ژل و بوتاکس | دکتر جویا را در اینستاگرام دنبال کنید
مطالعه بیشتر:
بررسی علل و علائم بیماری لوپوس